آدم هایی به حقارت یک غریزه
بعضی آدمها خیلی قابل ترحم اند...
آدم دلش میسوزه! گاهی آدمیزاد به کجا میرسه؟!
از این همه توجه به یک غریزه حالم به هم میخوره!!! بعضیا که تو زندگیشون هر
نوع روابط نامشروعی رو داشتن و تمام محدودیت ها رو شکستن و به ته این روابط رسیدن،
دنبال یه راه فرار از پوچی هستن! گاهی اوقات به دنبال ارضای حس سرکششون به
روابط با همجنس رو میارن، گاهی به خود ارضایی مشغول میشن ولی باز هم جز پوچی چیزی
عایدشون نمیشه...
خنده دار که نه، گریه داره که گاهی اوضاع این ادم ها مورد حسرت بعضی بدبختا
قرار میگیره!!! بعضی بدبخت ترها هم گاهی از حقوق نداشته این افراد در جامعه (مثلا
همجنسگرایان) دفاع میکنن!!! زندگی ارزش این همه توجه به یک غریزه رو نداره!!!
نمی دونم چقدر عقده باید در وجود آدمی باشه تا برای گشودن عقده های درونی خود به کارهایی دست بزنه که هیچ حیوانی به آن رو نمی آورد؟؟!!
چه حماقتی که فکر می کند به این طریق می تواند عقده گشایی کند!!!
زندگی واقعا ارزش این همه تمرکز و وقت گذاشتن روی غرایز رو نداره!!!
